TY - JOUR ID - 78259 TI - وادی نانوشته؛ چگونگی تقابل صورت و معنی در منظومۀ عرفانی منطق‌الطیر JO - مجله ادیان و عرفان JA - JRM LA - fa SN - 2228-5563 AU - مهرآوران, محمود AU - اسکندری, بهاالدین AD - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه قم، AD - دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه قم Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 53 IS - 1 SP - 207 EP - 227 KW - سلوک KW - صورت KW - عرفان KW - عطار KW - معنی KW - منطق الطیر KW - وادی DO - 10.22059/jrm.2020.307637.630099 N2 - عطار در منطق‌الطیر از هفت وادی نام می‌برد؛ اما یک وادی نانوشته وجود دارد و آن گذشتن از صورت و رسیدن به معنی است. این موضوع به‌صورتِ تقابل این دو در کل منطق الطیر به‌ شکلی نانوشته و نامنسجم منعکس شده است. در سخن عطار، صورت در مفهوم مجاز، کثرت‌ها، ظاهر، دنیا و وابستگی‌های به آن دیده می‌شود و معنی نیز در مفهوم وحدت، باطن، روح، تعالی و رسیدن به حقیقت می‌آید. حکایت این مرغان را هم در شکل و قالب و هم در محتوا و معنا می‎توان گذر از صورت به معنی دانست؛ زیرا عطار از قالب داستانی تمثیلی بهره برده و در متن هم خواننده و سالکِ راه را به گذر از ظواهر و صورت‌ها و توجه به معنی فرامی‌خواند. وی راه گذر از صورت و رسیدن به عالم معنی را در بریدن از وابستگی‌ها، داشتن همت و انصاف و درمجموع در طلب و عشق و فنا می‌بیند.   UR - https://jrm.ut.ac.ir/article_78259.html L1 - https://jrm.ut.ac.ir/article_78259_49bb9960e9eded7c694972ef06ed290e.pdf ER -