[1] قرآن کریم (1387). ترجمة ناصر مکارم شیرازی، چ دوم، قم، اسوه.
[2] آلوت، میریام (1368). رمان به روایت رمان‌نویسان. ترجمة علی‌محمد حق‌شناس، چ اول، تهران، مرکز.
[3] آملی، شمسالدین محمد (1381). نفائسالفنون فی عرایس العیون. تصحیح ابراهیم میانجی، ج2، تهران، اسلامیّه.
[4] اَفشین‌ْوفایی، محمد (1386). «فریبکاری ایدئولوژیک با نظیره‌سازی کرامت‌ها در زندگی‌نامه‌های مولوی». مطالعات عرفانی، دانشگاه کاشان، ش 5، بهار و تابستان، صص 144ـ160.
[5] اِبنجوزی، عبدالرّحمنبن علی (1381). تلبیس ابلیس. ترجمة علیرضا ذکاوتی قراگزلو، چ دوم، تهران مرکز نشر دانشگاهی.
[6] استعلامی، محمد (1388). حدیث کرامت: پاسخی منطقی به پرسش‌ها. چ اول، تهران، سخن.
[7] باخرزی، ابوالمفاخر یحیی (1345). اورادالأحباب و فصوص‌الآداب: ج2: فصوص‌الآداب.مقدمه و تصحیح ایرج افشار، تهران، دانشگاه تهران.
[8] ثروتیان، بهروز (1380). فرهنگ اصطلاحات و تعریفات نفائسالفنون آملی. چ اول، تهران، فردوس.
[9] جام نامقی (ژنده‌پیل)، احمد (1373). مفتاحالنّجات. تصحیح، تحشیه و مقدمة علی فاضل، چ دوم، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
[10] الجلّابی الهجویری، علیبن عثمان (1373). کشفالمحجوب. تصحیح والنتین ژوکوفسکی با مقدمة قاسم انصاری، چ سوم، تهران، کتاب‌خانة طهوری.
[11] جمالالدین ابورَوح لطفالله (1366). حالات و سخنان ابوسعید ابوالخیر. مقدمه، تصحیح و تعلیقات محمّدرضا شفیعی کدکنی، چ اول، تهران، آگاه.
[12] خسروی شکیب، محمّد (1388). «وجهِ غالب و بازی ساختار». دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، سال17، ش66، زمستان، ص 103-118.
[13] الخرکوشی النیسابوری، ابوسعد عبدالملکبن محمّد (1999م). تهذیبالاسرار. تصحیح و تعلیق: بسام محمد بارود، ابوظبی، امارات العربیّة المتّحده، المجمع الثقافی.
[14] رجاییِ بخارایی، احمدعلی (1366). فرهنگ اشعار حافظ. چ چهارم، تهران، علمی.
[15] زرین‌کوب، عبدالحسین (1390). جست‌وجو در تصوف ایران. چ دوازدهم، تهران، امیرکبیر.
[16] سرّاج طوسی، ابونصر (1388). اللّمع فی التصوّف. تصحیح و تحشیة رینولد آلن نیکلسون، ترجمة مهدی محبّتی، چ دوم، تهران، اساطیر.
[17] شفیعی‌کدکنی، محمدرضا (1385). چشیدنِ طعمِ وقت: مقامات کهن و نویافتة بوسعید.مقدمه، تصحیح و تعلیقات ــ ، چ اول، تهران، سخن.
[18] ــــــــــ(1389). مُفلِسِ کیمیافروش: نقد و توضیح و تحلیل شعرِ انوری. چ چهارم، تهران، سخن.
[19] ــــــــــ (1391). رستاخیز کلمات: درس گفتارهایی دربارة نظریة ادبی صورت‌گرایان روس.چ اول، تهران، سخن.
[20] ــــــــــ (1393). درویش ستیهنده: از میراث عرفانی شیخ جام. چ دوم، تهران، سخن.
[21] شهبازی، ایرج؛ ارجی، علی‌اصغر (1387). سُبع هشتم: قصه‌های کرامت در متون عرفانی منثور تا قرن هفتم همراه با طرحی برای طبقه‌بندی قصه‌های کرامت. قزوین، سایه‌گستر.
[22] شهیدی، سیدجعفر (1370). «تطوّر مدیحه‌سرایی در ادبیات فارسی». زیر نظر حبیب یغمایی و ایرج افشار با هم‌کاری محمد روشن، نامة مینُوی: مجموعة سی‌وهشت گفتار در ادب و فرهنگ ایرانی. چ دوم، سنایی، بی‌جا، (ص 266ـ298).
[23] غزنوی، سدیدالدین محمد (1340). مقامات ژنده‌پیل (احمد جام). مقدمه، توضیحات و فهارس: حشمت الله مؤیّد سنندجی، طهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
[24] غنی، قاسم (1386). بحث در آثار و افکار و احوال حافظ. چ اول، تهران، هرمس.
[25] قشیری، عبدالکریمبن هوازن (1388). رسالة قشیریّه. ترجمة ابوعلی حسنابن احمد عثمانی، تصحیح بدیعالزمان فروزانفر، چ دوم، تهران، زوّار.
[26] گلدمن، لوسین (1371). جامعه‌شناسی ادبیات. ترجمة محمد پوینده، چ اول، تهران، هوش و ابتکار.
[27] محبتی، مهدی (1391). «چهرة قشیری در اسرارالتّوحید: بررسی و تحلیل روش‌شناختی و محتوایی». فصلنامة متن‌پژوهی ادبی، ش54، زمستان، صص 89-108.
[28] محمدبن منوّر(1381). اسرارالتّوحید فی مقامات شیخ ابی سعید. مقدمه، تصحیح و تعلیقات محمّدرضا شفیعی کدکنی، چ پنجم، 2ج، تهران، آگاه.
[29] مستملّی بُخاری، اسماعیلبن محمد (1365). شرح التعرّف لمذهب التصوّف. رُبعِ سوم، مقدمه، تصحیح و تحشیة محمد روشن، چ اول، تهران، اساطیر.
[30] مدنی، امیرحسین، محمدکاظم کهدویی و مهدی ملک‌ثابت (1389). «شیخ احمد جام و افسانة کرامات». ادب‌پژوهی، گیلان، ش 13، پاییز، ص 85-108.
[31] مولوی، جلالالدین محمد بلخی (1381). مثنوی معنوی. تصحیح و ترجمه: رینولد الین نیکلسون، تهران، سُعاد.
[32] یوسفی، غلامحسین (1370). دیداری با اهل قلم: دربارة بیست کتاب نثر فارسی. ج2، تهران، علمی.
)