Typology of mystical interpretations of Horuf-e-Moqatta’e in Quran

Document Type : Research Paper

Authors

1 Asistant prophesier of department of religious studies in Tehran university

2 Teacher, education organizations

Abstract

The purpose of this article is to identify the various mystical interpretations of Horuf-e-Moqatta’e (separated letters) in Qur’an. Ten mystical interpreters-the Qur’an-al-Azim, Haghayegh-al-Tafsir, lata’ef- al-Esharat, Kashf-al-asrar, Ara’es-al-Bayan, Ta’vilat, Rouh-al-Bayan, Manzum e Safi, Bayan-al-Sa’adah- have been selected from several centuries and their explanations, after entries about Horuf-e-Moqatta’e in twenty nine Sura's of Qur’an, are classified in two levels. The first level is all about mystics' findings on the nature of the Horuf-e-Moqata’e and the second concerns the semantic aspects of their contents. The former includes seven views: Similarities among the Horuf-e-Moqatta’e; Secrecy of these letters; Concerning eloquence aspects; Assuming them as God’s oaths; Assuming them as titles of Quranic Sura’s; Assuming them as prophets' names; Assuming them as names of God encompassing His High Name. In the latter, however, semantic aspects based upon similarities and forms of these letters and their mystical concepts are explained.

Keywords


[1] قرآن کریم.
[2] ابوالفتوح رازی، حسین بن علی (1374). روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، به کوشش و تصحیح محمدجعفر یاحقی و محمدمهدی ناصح، مشهد، بنیاد پژوهش‏های آستان قدس رضوی.
[3] بقلی شیرازی، روزبهان (2008م). تفسیر عرائس البیان فی حقایق القرآن، محقق و مصحح: احمد فرید المزیدی، بیروت، دارالکتب العلمیه.
[4] پارساپور، زهرا (1390). «دیدگاه عین القضات در باب حروف، حروف مقطعه و نقط»، لسان مبین، شمارة 6، زمستان، صص31-47.
[5] پورجوادی، نصرالله (1369).‏ مجموعة آثار ابوعبدالرحمن سلمی‏، ج اول، تهران، مرکز نشر دانشگاهی.
[6] تستری‏، سهل بن عبدالله (1423 ق). تفسیر التستری،‏ مصحح و محقق: محمد باسل عیون السود، بیروت، دارالکتب العلمیه.
[7] حسینی، سیداحمد؛ مسلم‏پور، ابراهیم  (1393). «روش فلسفی ابن سینا در تفسیر حروف مقطعه قرآن»، حکمت سینوی، شمارة 52، پاییز و زمستان، صص 5-24.
[8] حقی بروسوی، اسماعیل‏ (بی‏تا). تفسیر روح البیان، بیروت، دارالفکر.
[9] سلطانی رنانی، مهدی (1384). «حروف مقطعه از دیدگاه ملاصدرا»، پیام جاویدان، شمارة 7، تابستان، صص171-180.
[10] -------------- (1381). «تناسب مضامین سوره‏ها با حروف مقطعه در قرآن کریم»، کوثر، شمارة 6، زمستان، صص38-43.
[11] صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم (1366). تفسیر القرآن الکریم، تصحیح محمد خواجوی؛ قم، بیدار.
[12] صفی‏علیشاه‏، محمد حسن بن محمد باقر (1378). تفسیر صفی، تهران، انتشارات منوچهری.
[13] طباطبایی، سیدکاظم (1385). «سنجش یک حدیث دربارة مدلول حروف مقطعه»، علوم حدیث، شمارة 39، بهار، صص66-84.
[14] طبرسی، فضل بن حسن (1372). مجمع البیان فی تفسیر القرآن، با مقدمة محمدجواد بلاغی، تهران، انتشارات ناصرخسرو، چ سوم.
[15] طبری، ابوجعفر محمد بن جریر (1412ق). بیروت، دارالمعرفه.
[16] فراستخواه، مقصود (1373). «حروف مقطعه و نماداندیشی دینی»، بینات، شمارة 1، بهار، صص65-76.
[17] قشیری، ابوالقاسم عبدالکریم (1981م). لطائف الاشارات، محقق و مصحح: ابراهیم بسیونی؛ مصر، الهیئه المصریه العامه للکتاب.‏
[18] کاشانی، عبدالرزاق (1422 ق). تفسیر ابن عربی [تأویلات عبد الرزاق]، محقق و مصحح: سمیر مصطفی رباب، بیروت، دار احیاء التراث العربی.
[19] گنابادی، سلطان‏محمد (1408 ق). تفسیر بیان السعاده فی مقامات العباده، بیروت، مؤسسه الأعلمی للمطبوعات، چ دوم.‏
[20] محمدی، محمدعلی (1378). «حروف مقطعه در نگاه عرفا»، بینات، شمارة 24، زمستان، صص75-86.
[21] مقاتل بن سلیمان بلخی (1423ق). تفسیر مقاتل بن سلیمان، تحقیق: عبدالله محمود شحاته، بیروت،: دار احیاء التراث.
[22] میبدی، ابوالفضل رشیدالدین (1371). کشف الاسرار و عده الابرار، محقق و مصحح: علی‏اصغر حکمت، تهران، انتشارات امیرکبیر.