Mystical Explanation of Divine Hearing from the Perspective of Abdul Razzaq Kashani

Document Type : Research Paper

Author

Abstract

From the Perspective of Abdul Razzaq Kashani, hearing of extra-sensory has different types that include: acceptable and binding hearing, hearing of interpretative, hearing of Guidance and hearing of Divine. The purpose of Divine hearing is that in which God is heard in each of His revelation. this research’s question is: How can Divine hearing in Kashani’s mystical thought is to be explained? The results of this study are as follow: According to Kashani there is relationship between the manifestation of Allah (and Divine hearing. It has two versions. In that stage, the contrast between the forces of the soul and its instruments is removed and any of the powers and instruments, and every particle of human being do the rest. One can hear by all of them.

Keywords


[1] قرآن کریم.
[2] إبن ترکه، صائن‏الدین على (1360). تمهیدالقواعد، تصحیح سیدجلال‏الدین آشتیانی، تهران، انتشارات وزارت فرهنگ و آموزش عالی.
[3] --------------------- (1384). شرح نظم‏الدرر(شرح قصیدة تائیة ابن فارض)، تصحیح اکرم جودی نعمتی، تهران، میراث مکتوب.
[4] إبن عربى، محیى‏الدین (1423ق). دیوان ابن عربى، چ 2، بیروت، دارالکتب العلمیه.
[5] ------------------ (بی‏تا)، الفتوحات‏المکیه(اربع مجلدات)، بیروت، دارالصادر.
[6] التلمسانى، عفیف‏الدین سلیمان بن على (1371). شرح منازل‏السائرین(التلمسانى)، قم، انتشارات بیدار.
[7] جامى، عبد‏الرحمن (1370). نقدالنصوص فى شرح نقش‏الفصوص، چ2، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت ارشاد اسلامى.
[8] الجندى، مؤید‏الدین (1423ق).  شرح فصوص‏الحکم(الجندى)، چ2، قم، بوستان کتاب.
[9] حسن‏زاده آملى‏، حسن (1383). انسان کامل از دیدگاه نهج‏البلاغه، ‏تهران‏، الف لام میم.
[10] السراج الطوسى، ابونصر (‏1914 م‏).  اللمع فى‏التصوف‏، تصحیح: رینولد آلین نیکلسون‏، لیدن‏، مطبعه بریل‏.
[11] السلمى‏، ابوعبدالرحمن محمد بن الحسین (1369)، مجموعه آثارالسلمى،‏ تهران‏، مرکز نشر دانشگاهى‏.
[12] سهروردى، شهاب‏الدین ابوحفص (1427ق)، ‏‏عوارف‏المعارف‏، تصحیح: احمد عبدالرحیم‏السایح/ توفیق على وهبه، قاهره، مکتبه الثقافه‏الدینیه.
[13] فرغانى، سعیدالدین (1428ق). منتهى‏المدارک فى شرح تائیة ابن فارض، بیروت، دارالکتب‏العلمیه.
[14] فروزانفر، بدیع‏الزمان (1367). شرح مثنوى شریف(فروزانفر)، تهران، زوار.
[15] فنارى، شمس‏الدین محمد حمزه (2010م). مصباح‏الأنس بین المعقول و المشهود، بیروت، دارالکتب‏العلمیه.
[16]القشیرى، ابوالقاسم عبدالکریم (1374ق)، ‏الرساله‏القشیریه، تصحیح: عبدالحلیم محمود/ محمود بن شریف،‏ قم‏، انتشارات بیدار.
[17] قیصرى، داود (1375).  شرح فصوص‏الحکم، تهران، شرکت انتشارات علمى و فرهنگى.
[18] کاشانى، عبدالرزاق (1380الف). پاسخ به پرسشى دربارة یکى از بزرگان در: مجموعة رسائل و مصنفات کاشانى، چ2، تهران، میراث مکتوب.
[19]------------- (1380ب). رسالة تشریقات در: مجموعة رسائل و مصنفات کاشانى، چ2، تهران، میراث مکتوب.
[20] ------------- (1380ج). رسالة مبدأ و معاد در: مجموعة رسائل و مصنفات کاشانى، چ2، تهران، میراث مکتوب.
[21] -------------- (1380د). السّوانح الغیبیّة و المواهب العینیّة در: مجموعه رسائل و مصنفات کاشانى، چ2، تهران، میراث مکتوب.
[22]------------- (1380 و). نامة شیخ عبدالرزاق کاشانى به علاء‏الدولة سمنانى(تحریر دوم) در: مجموعة رسائل و مصنفات کاشانى، چ2، تهران، میراث مکتوب.
[23]--------------- (1380ه). فی تفسیر قول‏النبی- صلى الله علیه و آله-: ثلاث مهلکات و ثلاث منجیات در: مجموعة رسائل و مصنفات کاشانى، چ2، تهران، میراث مکتوب.
[24] --------------- (1370). شرح فصوص‏الحکم، چ4، قم، انتشارات بیدار.
[25] --------------- (1385). شرح منازل‏السائرین، چ3، قم، انتشارات بیدار.
[26] ------------- (1426ق). لطائف‏الأعلام فى إشارات أهل‏الإلهام، قاهره، مکتبه الثقافه‏الدینیه.
[27] مستملى بخارى، اسماعیل (1363). شرح‏التعرف لمذهب‏التصوف، تهران، اساطیر.
[28] مولانا جلال‏الدین محمد بلخى(مولوى) (بی‏تا). مثنوى معنوى، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت ارشاد اسلامى.
[29] نراقى، ‏ملامحمدمهدى (1381).  اللمعات‏العرشیه، کرج، عهد.
[30] هجویرى، ‏ابوالحسن على (1375)، کشف‏المحجوب‏، تصحیح ژوکوفسکى/ والنتین آلکسى یریچ‏، تهران، طهوری.