Concept of Divine rapture in Islamic Mysticism

Document Type : Research Paper

Author

Abstract

Since there are different definitions and concepts of divine rapture in mystical texts, in this study we survey, classify and analyze the issue of divine rapture in mystical prose texts to the seventh century AH. The results of this study show that divine rapture in mystical texts has not always been used in one sense. Some of these concepts are: vision, ecstasy and negation, journey in spiritual states, choosing and selecting, seeking, God’s help and favor, and to be released of slavery of self. In most of these definitions, rapture is considered to be absorbed by God and in other definitions it has been interpreted as the absorbing of servant to God (seeking). The study of the concept of divine rapture shows that if it is a gift from God, it is not be achieved without preparation of the conditions. In fact, the servant provides the preparations of receiving divine rapture with self-purification. According to mystics, Divine rapture has different stages. So that in every stage, there is a kind of rapture. In a general division divine rapture is divided to general and specific kinds. Another kind of divine rapture is that God has given the soul in eternity.

Keywords


[1] قرآن کریم.
[2] ابن‌منظور، محمد بن مکرم (1414 ق). لسان‌العرب، بیروت، دار صادر.
[3] ترمذی، محمد بن علی (1422ق). ختم­الأولیاء، تصحیح عثمان اسماعیل یحیی، چ دوم، بیروت، مهدالآداب الشرقیه.
[4] حسن‌زاده آبادکریم، داود (1391). «مراتب قرب در عرفان اسلامی»، حکمت عرفانی، سال 1، شمارۀ4، پاییز و زمستان، صص 89-106.
[5] خاکپور، رودابه (1392). «تحلیل سالک مجذوب و مجذوب سالک». پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد، دانشکدۀ الهیات و معارف اسلامی سمنان، به راهنمایی جناب آقای دکتر عظیم حمزئیان.
[6] روزبهان بقلی، روزبهان بن ابی‌نصر (1426ق). مشرب‌الأرواح، تصحیح عاصم ابراهیم کیالی حسینی شاذلی درقاوی، بیروت، دارالکتب العلمیه.
[7]  ـــــــــــــــــ (1366). عبهرالعاشقین، تصحیح هانری کربن و محمد معین، تهران، منوچهری.
[8] ــــــــــــــــــ (1374). شرح شطحیات، به تصحیح هانری کربن، تهران، طهوری
[9] ــــــــــــــــــ (1381). رسالۀ القدس و رسالۀ غلطات السالکین، تصحیح جواد نوربخش، تهران، انتشارات یلدا قلم.
[10] سراج، ابونصر عبدالله بن علی (1914م). اللمع فی التصوف، به تصحیح رینولد آلن نیکلسون، لیدن، مطبعه بریل.
[11] سهروردی، عمر بن محمد (1375 الف). عوارف‌المعارف، ترجمۀ ابومنصور اصفهانی، چ دوم، تهران، علمی و فرهنگی.
[12] سهروردی، یحیی بن حبش (1375 ب). مجموعه مصنفات شیخ اشراق، تصحیح هانری کربن، ج3، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی (پژوهشگاه).
[13] عطار نیشابوری، فرید‌الدین (1386). تذکره­‌الأولیاء، تصحیح محمد استعلامی، چ شانزدهم، تهران، زوار.
[14] عین‌القضات همدانی، عبدالله بن محمد (1385). دفاعیات و برگزیدۀ حقایق به انضمام ترجمۀ دو رسالۀ شکوی­الغریب و زبده­الحقایق، ترجمه و تحشیۀ قاسم انصاری، چ دوم، تهران، منوچهری.
[15] غزالی، احمد (1356). مکاتبات خواجه احمد غزالی با عین‌القضات همدانی، به تصحیح نصرالله پورجوادی، تهران، انتشارات خانقاه نعمت‌اللهی.
[16] غزالی، محمد بن محمد (1386). احیاء علوم‌الدین، ترجمۀ مؤید‌الدین خوارزمی،
به کوشش حسین خدیو جم، 4ج، تهران، علمی و فرهنگی.
[17] کلابادی، ابوبکر محمد بن ابراهیم (1933م). التعرف لمذهب التصوف، مصر، مطبعه السعاده.
[18] محمد بن منور (1386). أسرارالتوحید فی مقامات أبی‌سعید، تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی، چ هفتم، ج 2، تهران، آگاه.
[19] مستملی بخاری، اسماعیل (1363). شرح التعرف لمذهب التصوف، تهران، اساطیر.
[20] میبدی، ابوالفضل رشیدالدین (1371). کشف‌الأسرار و عده‌الأبرار، تصحیح علی­اصغر حکمت، چ پنجم، تهران، امیرکبیر.
[21] نجم‌الدین کبری، احمد بن عمر (1426ق). فوائح الجمال و فواتح الجلال، تحقیق یوسف زیدان، مصر، دار سعاد الصباح.
[22] نسفی، عزیز بن محمد (1386). الانسان الکامل، تصحیح و مقدمۀ ماریژان موله، تهران، طهوری.
[23] ــــــــــــــــ (1386). کشف‌الحقایق، تصحیح احمد مهدوی دامغانی، تهران، علمی و فرهنگی.
[24] ــــــــــــــــ (1352). مقصد اقصی، تصحیح حامد ربانی، تهران، گنجینه.
[25] هجویری، علی بن عثمان (1386). کشف­المحجوب، تصحیح محمود عابدی، چ سوم، تهران، سروش.