Study and critique of the relationship between attributes and the divine essence from Seyed Haidar Amoli,s point of view

Document Type : Research Paper

Authors

1 Philosophy & theology Ph.D student, Teacher training Shahid Rajaii university, Iran, Tehran.

2 Supervisor, Professor, , Department of Philosophy and Theology, Teacher training Shahid Rajaii university; , Iran, Tehran.

3 Assistant. Professor, Department of Philosophy and Theology, Teacher training Shahid Rajaii university; , Iran, Tehran

Abstract

Discovering the relationship between essence and divine names and attributes has always been one of the great concerns of theologians. The present study follows this concern, based on the main question "How to explain the relationship between essence and divine attributes in the intellectual system of Seyyed Haidar Amoli?" The present paper, first collected and coded the related materials and then arranged them in a logical order to achieve the results. the results are as follow: Seyyed Haidar Amoli introduces the divine names and attributes as a channel for the orderly emergence of the divine essence, however, considering the inseparability of the names and attributes. it seems that these two are at the same time; In the intellectual system of Seyyed Haidar Amoli, names/Asma/ has been introduced as the same essence, but his reasons for objectivity have been distorted, and in the end, his performance in proving this claim has not been considered successful; By reconstructing the argument for otherness from the words of Seyyed Haidar Amoli, in some positions he has been evaluated as inclined to the theory of otherness; The way out of this internal contradiction will be to find a collective face between objectivity and zeal; It seems that the sum of objectivity and otherness is the theory of "names and attributes, the manifestation of essence", because with a validity of manifestation other than essence and degradation of essence from authority.

Keywords


[1]. اعتصامی، عبدالهادی (1394). رابطۀ ذات با صفات از منظر معتزله. تحقیقات کلامی، دورۀ 3، شمارۀ 8، صص89 ـ 106.
[2]. اکبریان، رضا؛ مرادی، حسن (1387). حکمت متعالیۀ ملاصدرا و اثبات تکثر در عالم خیال. خردنامۀ صدرا، شمارۀ 51، صص4 ـ 34.
[3]. آملی، سید حیدر  (1368)(ب). جامع الأسرار و منبع الأنوار. تهران، انتشارات علمى و فرهنگى وزارت فرهنگ و آموزش عالى‏.
[4]. آملی، سید حیدر (1368) (الف). نقد النقود فى معرفة الوجود (جامع الأسرار). تهران، انتشارات علمى و فرهنگى وزارت فرهنگ و آموزش عالى‏.
[5]. آملی، سید حیدر (1377) (الف). جامع الاسرار و منبع الانوار. ترجمۀ سید جواد هاشمی علیا، تهران، قادر.
[6]. آملی، سید حیدر (1377)(ب). اسرار شریعت و اطوار طریقت و انوار حقیقت. ترجمۀ سید جواد هاشمی علیا، تهران، قادر.
[7]. آملی، سید حیدر (1385). تفسیر المحیط الاعظم و البحر الخضم. چاپ چهارم، قم، نور علی نور.
[8]. آملی، سید حیدر (1394). نص النصوص فی شرح الفصوص. قم، بیدار.
[9]. آملى، سید حیدر (1352). المقدمات من کتاب نص النصوص. تهران، قسمت ایران­شناسی انستیتو ایران و فرانسه، پژوهش­های علمی در ایران‏.
[10]. آملى، سید حیدر (1382).  ‏أنوار الحقیقة و أطوار الطریقة و أسرار الشریعة. قم، نور علی نور.
[11]. ترمذی (1426). ریاضة النفس. چاپ دوم، بیروت، دار الکتب العلمیه.
[12]. جمشیدی مهر، فردین؛ حسینی شاهرودی، سید مرتضی (1399). پژوهش­های هستی شناختی، دورۀ 9، شمارۀ 18، صص321 ـ 345.
https://orj.sru.ac.ir/article_1401_ee705ab31bbf56b436e97d34055ec583.pdf
[13]. جوادی آملی، عبدالله (1385). تسنیم. ج8، قم، اسراء.
[14]. ---------- (1374). علی بن موسی الرضا علیه ‏السلام والفلسفة الالهیة. قم، نشر اسراء.
[15]. حاجی ربیع، مسعود؛ فنایی اشکوری، محمد (1391). بیان پذیری ذات خدا در اندیشه ابن عربی. قبسات، شمارۀ 64، صص103 ـ 120.
[16]. حائری یزدی، مهدی (1385). هرم هستی. چاپ سوم، تهران، مؤسسۀ پژوهشی حکمت و فلسفۀ ایران.
[17]. حسن زاده، حسن (1378). ممد الهمم در شرح فصوص الحکم. تهران، انتشارات وزارت ارشاد.
[18]. حسینی طهرانی، محمد حسین (1428). چاپ هفتم، مشهد، توحید علمی و عینی، علامه طباطبایی.
[19]. خادمی، عین الله (1398). تحلیل گرایش­های عرفانی حکیم سبزواری، پیرامون چگونگی پیدایش کثیر از واحد. پژوهش­های هستی­شناختی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، صص101 ـ 119.
[20]. رضایی، مرتضی؛ شریفی، احمدحسین (1395). درآمدی بر معرفت­شناسی (دروس استاد غلام­رضا فیاضی). چاپ پنجم، قم، مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).
[21]. سمنانی، علاء الدوله (1383)، مصنفات فارسی سمنانی. چاپ دوم، تهران، علمی و فرهنگی.
[22]. سید رضی (؟). نهج البلاغه.
[23]. قدردان قراملکی، محمد حسن (1398). اسما و صفات. چاپ سوم، تهران، سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشۀ اسلامی.
[24]. قیصری رومی، محمد داوود (1381). رسائل قیصری. تصحیح سید جلال­الدین آشتیانی، چاپ دوم، تهران، مؤسسۀ پژوهشی حکمت و فلسفۀ ایران.
[25]. کمالی، محمد مهدی (1391). مقایسۀ و بررسی دیدگاه حکمت متعالیه و عرفان نظری در کیفیت رابطۀ ذات و صفات الهی. معارف عقلی، شمارۀ 24، صص111 ـ 136.
[26]. مصباح یزدی، محمدتقی (1383). آموزش ‏فلسفه. چاپ چهارم، جلد 1، تهران، انتشارات بین­الملل.
[27]. مطهری، مرتضی (1379). مجموعۀ آثار. چاپ دوم، جلد 6، تهران، انتشارات صدرا.