Religious and mythological analysis of the Iranian religion and the mysterious sacrifice of a cow in Isfanjan

Document Type : Review Article

Author

Associate Professor, Department of Religions and Philosophy, Kashan University.

Abstract

Every spring in the village of Esfanjan in the city of Osko, East Azerbaijan Province, a ritual is performed on the axis of the sacrifice of a cow, which includes important elements of Iranian beliefs and rituals. According to this ancient tradition, the people of this village bought the bull that had been considered for a long time and returned it to the village on Thursday morning, which is 36 days past spring, and received the people's vows from the doors of the houses. After drinking the water of the subterranean aqueduct to the cow, they take it to the shrine of Pir Sang, which is located at the top of a hill next to the abode, and turn it around. They then descend from the hill and lead the victim to the top of the altar hill on the other side of the village, where they slaughter a girl near what they believe to be a missing place so that the cow's blood can flow through a groove into the pit and rain down. The study of the article in both field and documentary forms includes the description of religion and religious analysis and its myths, according to which the demand for rain, the myth of the absence of a girl and the sacrifice of a cow are the three main aspects of this religion based on Iranian culture. After Nowruz, it is also comparable to the "Mediozerm Gah" or "Mian Bahar" of the Zoroastrians. This ritual is also an unparalleled example in the variety of ritual elements, and in addition to the main elements includes defecation, collecting vows, moving cows in the village, bleeding in the absence of the girl, using the victim's blood for infertility, dividing and cooking the victim's meat.

Keywords

References

[1]. قرآن کریم.
[2]. کتاب مقدس.
[3]. اوستا.
[۴]. اصفهانی، ابوالشیخ عبدالله بن محمد (1987). طبقات المحدثین باصبهان والواردین علیها. تحقیق عبدالغفار سلیمان البنداری و سید کسروی حسن، بیروت، دارالکتب العلمیه.
[۵]. افشار. ایرج (1374). یادگارهای یزد. جلد اول، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
[۶]. الیاده، میرچا (1372). رساله در تاریخ ادیان. ترجمۀ جلال ستاری، تهران، سروش.
[۷]. باستانی پاریزی، محمد ابراهیم (1373). خاتون هفت قلعه. تهران، روزبهان.
[۸]. بنونیست، امیل (1377). دین ایرانی بر پایۀ متن‌های معتبر یونانی. ترجمۀ بهمن سرکاراتی، تهران، قطره.
[۹]. بویس، مری (1346). بی بی شهربانو و پارس بانو. بررسی‌های تاریخی، شمارۀ 3 و 4، صص125-146.
[۱۰]. بویس، مری (1389). زرتشتیان؛ باورها و آداب دینی آ­ن­ها. ترجمۀ عسکر بهرامی، تهران، ققنوس.
[۱۱]. جعفری (قنواتی)، محمد (1393). باران خواهی. دایره‌المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دایره‌المعارف اسلامی.
[۱۲]. جهانی، زهرا (1385). برزک نگین کوهستان، کاشان، مرنجاب.
[۱۳]. خامه یار، احمد (1391). مساجد و مزارات منسوب به محمد حنفیه در آذربایجان. پیام بهارستان، شمارۀ 18، صص ۴۶۸-۴۷۵.
[۱۴]. رضایی‌نیا، عباسعلی (1397). ملاحظاتی دربارۀ ساختار معماری و کاربری چهارتاقی نیاسر. پژوهش‌های باستان‌شناسی ایران (نامه باستان‌شناسی)، شمارۀ 17، صص 141 – 160.
[۱۵]. زرین‌کوب، عبدالحسین (1369). دنبالۀ جستجو در تصوف ایران. تهران، امیرکبیر.
[۱۶]. فرنبغ دادگی (1378). بندهش. گزارش مهرداد بهار، تهران، توس.
[۱۷]. فلسفی، علی (1385). سی و ششمین روز بهار در روستای اسفنجان. دیلماج، شمارۀ 25، صص16-21.
[۱۸]. غفاری، علی (1393). قبرآباد کجاست؟ خبرگزاری ایسنا. علی 6/1/93 به آدرس: //www.isna.ir/news/markazi-62612 (دسترسی: فروردین 1400).
 [۱۹]. کتابچۀ حالات و کیفیت بلده و بلوکات و مزارع دارالمؤمنین کاشان (1364). قم نامه. به سعی سید حسین مدرسی طباطبائی، قم، کتابخانه مرعشی.
[۲۰]. کلانتر ضرابی، عبدالرحیم (1341). تاریخ کاشان. به کوشش ایرج افشار، تهران، امیرکبیر.
[۲۱]. مشهدی نوش‌آبادی، محمد (1395). اسطورۀ غیبت دختر. ادبیات عرفانی و اسطوره‌شناختی، شمارۀ 45، صص249 - 282.
[۲۲]. ---------- (1397). آیین نخل‌برداری زیارتگاه‌های کوه سفیدِ وَش بر پایۀ اسطورۀ غیبت دختر. کاشان‌شناسی، شمارۀ ۱۱، صص۴۹- 74.
[۲۳]. ---------- (1390). بازشناسی پرستشگاهی زرتشتی در روستای کله کاشان. مقالات و بررسی‌ها (ادیان و عرفان)، سال 44، شمارۀ 2، صص85-100.
[۲۴]. میری خسروشاهی، حمیده؛ فریدآقائی، مریم (1393). بررسی مردم شناختی آیین قربانی سی و ششمین روز بهار در اسفنجان. فرهنگ مردم ایران، شمارۀ 36، صص 129-144.
[25]. ناس، جان بایر (1373). تاریخ جامع ادیان. ترجمۀ علی‌اصغر حکمت،  ویراستۀ پرویز اتابکی، تهران، علمی و فرهنگی.
[26]. یونگ، کارل گوستاو و دیگران (1389). انسان و سمبولهایش. ترجمۀ محمود سلطانیه، تهران، جامی.
[27].  Boyce. Mary (1988). “BANU PARS”. Encycl0paedia Iranica. Vol  3, Leiden
[28]. Boyce. Mary (1989). “BIBI SAHRBANU”. Encycl0paedia Iranica. Vol 4, Leiden.
 
 
 
Religions and Mysticism
Volume 54, Issue 2
March 2022
Pages 451-425

Files

Share

How to cite

Statistics