قرآن کریم. (ترجمه فولادوند).
نهج‌البلاغه. (شرح محمد عبده).
صحیفه سجادیه (۱۴۲۳ ق.). (ترجمه: محمد مهدی فولادوند). قم: نشر الهادی.
آشتیانی، سید جلال‌الدین. (۱۳۸۱). شرح بر زندگانی و حکمت صدرالمتألهین، انتشارات امیرکبیر
ابن‌عربی، محیی‌الدین. (۱۳۹۲). فصوص‌الحکم (ترجمه و تفسیر: محمد خواجوی،). انتشارات مولی.
حائری یزدی، م. (۱۳۶۰). معرفت حضوری. مجله دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، ۲۸ (۱)، ۱۵-۳۲.
حر عاملی، محمد بن حسن. (۱۶۶۲). وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة، ج. ۱۶،. مؤسسة آل البیت (ع).
سروش، عبدالکریم. (۱۳۷۹). قبض و بسط تئوریک شریعت: نظریه تکامل معرفت دینی. تهران: انتشارات صراط.
صدرا، ملاصدرا. (۱۳۹۱ ش.). اسفار اربعه (ترجمه و شرح: محمد خواجوی). ج 5، تهران: انتشارات مولی.
غزالی، ابوحامد محمد (۱۴۱۷ ق.). احیاء علوم‌الدین (تحقیق: زکریا عمیرات). بیروت: دارالکتب العلمیه.
مجلسی، محمدباقر (۱۴۰۳ ق.). بحارالانوار. بیروت: مؤسسه الوفاء.
مولوی، جلال‌الدین محمد بلخی (۱۳۸۶ ش.). مثنوی معنوی (تصحیح: محمد استعلامی). تهران: انتشارات سخن.
مهدوی آزادبنی، رمضان، رضازاده، مصطفی. (1402) خاستگاه عرفان در ادیان عصر نزول، مجله کاوش‌های فلسفه و دین،
https://jre.journals.umz.ac.ir/article_3589. html
)