• صفحه اصلی
  • مرور
    • شماره جاری
    • بر اساس شماره‌های نشریه
    • بر اساس نویسندگان
    • بر اساس موضوعات
    • نمایه نویسندگان
    • نمایه کلیدواژه ها
  • اطلاعات نشریه
    • درباره نشریه
    • اهداف و چشم انداز
    • اعضای هیات تحریریه
    • اصول اخلاقی انتشار مقاله
    • بانک ها و نمایه نامه ها
    • پیوندهای مفید
    • پرسش‌های متداول
    • فرایند پذیرش مقالات
    • اخبار و اعلانات
  • راهنمای نویسندگان
  • ارسال مقاله
  • داوران
  • تماس با ما
 
  • ورود به سامانه ▼
    • ورود به سامانه
    • ثبت نام در سامانه
  • English
صفحه اصلی فهرست مقالات مشخصات مقاله
  • ذخیره رکوردها
  • |
  • نسخه قابل چاپ
  • |
  • توصیه به دوستان
  • |
  • ارجاع به این مقاله ارجاع به مقاله
    RIS EndNote BibTeX APA MLA Harvard Vancouver
  • |
  • اشتراک گذاری اشتراک گذاری
    CiteULike Mendeley Facebook Google LinkedIn Twitter
مجله ادیان و عرفان
مقالات آماده انتشار
شماره جاری
شماره‌های پیشین نشریه
دوره دوره 51 (1397)
شماره شماره 2
پاییز و زمستان 1397
شماره شماره 1
بهار و تابستان 1397
دوره دوره 50 (1396)
دوره دوره 49 (1395)
دوره دوره 48 (1394)
دوره دوره 47 (1393)
دوره دوره 46 (1392)
دوره دوره 45 (1391)
دوره دوره 44 (1390)
دوره دوره 42 (1389)
دوره دوره 41 (1388)
شیخ, محمود. (1397). بررسی تعارض یا عدم تعارض آموزۀ خلوت در تصوف با حضور اجتماعی در شریعت اسلامی. مجله ادیان و عرفان, 51(2), 273-290. doi: 10.22059/jrm.2019.280653.629921
محمود شیخ. "بررسی تعارض یا عدم تعارض آموزۀ خلوت در تصوف با حضور اجتماعی در شریعت اسلامی". مجله ادیان و عرفان, 51, 2, 1397, 273-290. doi: 10.22059/jrm.2019.280653.629921
شیخ, محمود. (1397). 'بررسی تعارض یا عدم تعارض آموزۀ خلوت در تصوف با حضور اجتماعی در شریعت اسلامی', مجله ادیان و عرفان, 51(2), pp. 273-290. doi: 10.22059/jrm.2019.280653.629921
شیخ, محمود. بررسی تعارض یا عدم تعارض آموزۀ خلوت در تصوف با حضور اجتماعی در شریعت اسلامی. مجله ادیان و عرفان, 1397; 51(2): 273-290. doi: 10.22059/jrm.2019.280653.629921

بررسی تعارض یا عدم تعارض آموزۀ خلوت در تصوف با حضور اجتماعی در شریعت اسلامی

مقاله 6، دوره 51، شماره 2، پاییز و زمستان 1397، صفحه 273-290  XML اصل مقاله (246 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jrm.2019.280653.629921
نویسنده
محمود شیخ email
استادیار گروه ادیان و عرفان تطبیقی، دانشگاه تهران
چکیده
از آیات، روایات و احکام اسلامی برمی­آید که قرآن، پیامبر و صحابه توجه بسیاری به حضور اجتماعی فرد مسلمان داشته­اند و انزوای راهبانه را امری ناپسند می­دانسته­اند و به ­همین علت عالمان و فقیهان منتقد تصوف نسبت به این جریان بدبین­اند و وجود رفتارهای انزواطلبانۀ پیروان بعضی از طرق و سلاسل، منتقدان تصوف آنان را بر آن داشته که عرفان و معنویت را در تضاد با حساسیت­های اجتماعی بدانند و غفلت عرفا از محیط زندگی خود و اجتماع را موجد بسیاری از ناهنجاری­های اجتماعی و سیاسی تلقی ­کنند و به همین علت با ترویج رفتارهای عرفانی مخالفت نمایند. این در حالی است که کلمات عرفا در این خصوص نشان می­دهد که: (1) آن­ها آموزه­هایی دارند که با عزلت مطلق در تعارض است مانند صحبت که بیش و پیش از خلوت بر آن تأکید دارند یا آموزۀ ایثار؛ (2) آنان خلوت و عزلت را مقید به مرتبۀ فرد و مدت زمانی محدود می­کنند و این تقیید با انزوای زاهدانه ناسازگار است؛ (3) در ساحت باور و انگیزه آنان جماعت را پلید و متهم نمی­دانند، بلکه به خود بدبین­اند و انگیزه­شان حفظ دیگران است و این با انزوای برآمده از سوء­ظن به جماعت تفاوت دارد، همچنین مراد آنان از خلوت رسیدن به خلوت قلبی و درونی است، نه جدا شدن از جماعت؛ (4) خلوت در نظر صوفیان در کتاب و سنت سابقه دارد و منافی شریعت نیست و در آداب آن بر نگاهداشت شریعت، به­ویژه عبادات جمعی چون نماز جماعت و نماز جمعه، تأکید شده است. علاوه بر این­ها حضور متصوفه در عرصه­های اجتماعی سیاسی نشانه نادرست بودن مدعای منتقدان تصوف در متهم کردن آن به رهبانیت است.
کلیدواژه‌ها
تصوف؛ حضور اجتماعی؛ خلوت؛ عرفان اسلامی؛ عزلت
مراجع

[1]ابن جوزی، ابوالفرج (1381). تلبیس ابلیس، ترجمۀ علیرضا ذکاوتی قراگوزلو، تهران، مرکز نشر دانشگاهی، چاپ دوم.

[2]. ابن عربی، محیی الدین (بی­تا). فتوحات المکیه، ج2، بیروت، دار صادر.

[3]. اسفراینی، نورالدین عبدالرحمن (1383 هرمان لندت، تهران، دانشگاه مک­گیل و مرکز بین المللی گفتگوی تمدنها.

[4]. اشرف امامی، علی (1384). «زهد و رهبانیت در عرفا). کاشف الاسرار، به انضمام پاسخ به چند پرسش و رساله در روش سلوک و خلوت­نشینی، به اهتمام ن اسلامی»، فصلنامۀ ادبیات عرفانی و اسطوره­شناختی، شمارۀ 1، صص11-46.

[5]. باخرزی، ابوالمفاخر یحیی (1383). اوراد الاحباب و فصوص الآداب، ج دوم: فصوص الآداب، به کوشش ایرج افشار، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ دوم.

[6]. الترمذی، ابوعیسی محمد بن عیسی بن سورۀ (1988م). الجمع الصحیح و هو سنن الترمذی، تحقیق کمال یوسف الحوت، بیروت.

[7]. توکلی، حاج­محمد (1393). خلوت و عزلت در تصوف در قرن پنجم، ششم و هفتم، استاد راهنما: محمدعلی خالدیان، گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان.

[8]. جباری، مهدی و طهماسبی، فرهاد (1394). «بررسی آداب صحبت و خلوت در تصوف»، عرفان اسلامی، دورۀ 11، شمارۀ 43، صص185-206.

[9]. دولت­آبادی، فاطمه (1395). «عزلت عرفانی در روایات»، فصلنامۀ مطالعات عرفان، ادبیات و فلسفه، دورۀ دوم، شمارۀ 2/2، صص43-49.

[10]. زروانی، مجتبی (1384). «خلوت در تصوف»، مطالعات عرفانی، سال اول، صص134-147.

[11]. زرین کوب، عبدالحسین (1362). ارزش میراث صوفیه، تهران، امیر کبیر، چاپ پنجم.

[12]. سراج، ابونصر (1381). اللمع فی التصوف، تصحیح دینولد نیکلسون، ترجمۀ مهدی محبتی، تهران، انتشارات اساطیر.

[13]. سلمی، ابوعبدالرحمن (1369). مجموعه آثار، جلد یکم، رسالة فی غلطات الصوفیة، گرداوری نصرالله پورجوادی، تهران، مرکز نشر دانشگاهی.

[14]. سهروردی، شهاب الدین عمر (1384). عوارف المعارف، ترجمۀ ابومنصور عبدالمؤمن اصفهانی؛ به اهتمام قاسم انصاری، تهران، علمی و فرهنگی.

[15]. شیخ، محمود (1397). مکتب اخلاقی عرفانی نجف، تهران، سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، چاپ چهارم. 

[16]. صادقی حسن­آبادی، مجید و قهرمان دوست، ناهید (1396). «تحلیلی بر حضور اجتماعی عرفا»؛ فصلنامۀ معرفت فرهنگی و اجتماعی؛ سال نهم، شمارۀ اول؛ پیاپی 33، صص 100ـ118.

[17]. فتاحی، ذکیه و پازوکی، شهرام (1393). «بررسی خلوت و تحول آن در تصوف»، فصلنامه ادبیات عرفانی و اسطوره­شناختی، سال دهم، شمارۀ 34، صص243ـ280.

[18]. قبدیان، عفت (1389). بررسی تطبیقی عزلت و خلوت در عرفان اسلامی و آیین بودیزم. استاد راهنما: فرزاد عباسی، استاد مشاور: پروین دخت‌مشهور؛ نیشابور: دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور.

[19]. قشیری، ابوالقاسم (1374). رسالۀ قشیریه، ترجمه حسن بن احمد عثمانی، به کوشش بدیع­الزمان فروزانفر، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ چهارم.

[20]. کاشانی، عزالدین محمود (1386). مصباح الهدایه و مفتاح الکفایه. تصحیح سید جلال‌ الدین همایی. اصفهان: نشر هما.

[21]. کوچکیان، طاهره و پیامنی، بهناز (1396). «بازکاوی چله­نشینی در ساختار عرفان اسلامی ایرانی»، فصلنامۀ ادبیات عرفانی و اسطوره­شناختی، سال سیزدهم، شماره 47، صص245ـ283.

[22]. محمد بن منور (1381). اسرار التوحید فی مقامات الشیخ ابی سعید، تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران، انتشارات آگه، چاپ پنجم.

[23]. مسلم، الامام ابی الحسین مسلم بن الحجاج القشیری النیشابوری (1992م). صحیح مسلم، بیروت، دار احیاء الکتب العربیة.

[24]. مصفا، اکرم (1383). «چلّه نشینی و آداب آن»؛ مجلۀ فردوسی، شمارۀ 22 و 23، صص59 تا 61.

[25]. نجم رازی، عبدالله بن محمد (1380). مرصاد العباد من مبدأ الی المعاد، تصحیح محمدامین ریاحی، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ نهم.

[26]. نجم کبری، احمد بن عمر (1388)، نسیم جمال و دیباچه جلال، تصیح فریتس مایر، ترجمۀ قاسم انصاری، تهران، انتشارات طهوری.

[27]. نسفی، عزیزالدین  (1340). الانسان الکامل، تهران، چاپخانه حیدری.

[28]. هجویری، علی بن عثمان (1384). کشف المحجوب، مقدمه، تصحیح و تعلیقات محمود عابدی، تهران، انتشارات سروش، چاپ دوم.

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 207
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 160
صفحه اصلی | واژه نامه اختصاصی | اخبار و اعلانات | اهداف و چشم انداز | نقشه سایت
ابتدای صفحه ابتدای صفحه

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.

Journal Management System. Designed by sinaweb.