نمادهایی مثل نماد «بَردِکِل» در فرهنگ بختیاری به عنوان یک نماد معنوی، جایگاه ویژهای داشته است که در این جستار به تحلیل و بررسی این نماد براساس دیدگاههای میرچا الیاده پرداخته میشود. روش پژوهش نیز میدانی- کتابخانهای و به شیوۀ تحلیل محتوای کیفی است. براساس بررسیهای شکلگرفته «بَردِکِل» نماد سوگند، باروری، بارش، حاجت، نگهبانی و زندگی دوباره است. با بررسی منابع گوناگون و تحلیل نمادهای اساطیری، «بَردِکِل» در قوم بختیاری ریشههای مذهبی و معنوی در ایران باستان و بعد از باستان دارد. تحقیقات نشان میدهد مردمان این سرزمین که عمدتاً عشایر هستند، با سنگچینی روی تپههای مشرِف به امامزادهها به دنبال القای معانی هستند که در زندگی آنان بسیار کارایی دارد. الیاده معتقد است وقتی نمادهای امر مقدس در قالب امور دنیایی پدیدار میشوند، میان امر مقدس و دنیایی رابطه دیالکتیک برقرار میکنند، و تبدیل امر دنیایی به امر مقدس در ضمیر ناخودآگاه آدمی وجود دارد که کاملاً از آن آگاه است. بنابراین، در این جستار بر پایۀ رابطۀ امر مقدس و دنیایی، به دنبال القای معانی و تأثیرگذاری این نماد در زندگی مردم هستیم.
نصیری, ولی الله. (1401). بررسی نماد سلامگاهها «بَردِکِلها» در قوم بختیاری شمال خوزستان براساس نمادگرایی میرچا الیاده. مجله ادیان و عرفان, 55(1), 259-243. doi: 10.22059/jrm.2022.341859.630330
MLA
ولی الله نصیری. "بررسی نماد سلامگاهها «بَردِکِلها» در قوم بختیاری شمال خوزستان براساس نمادگرایی میرچا الیاده", مجله ادیان و عرفان, 55, 1, 1401, 259-243. doi: 10.22059/jrm.2022.341859.630330
HARVARD
نصیری, ولی الله. (1401). 'بررسی نماد سلامگاهها «بَردِکِلها» در قوم بختیاری شمال خوزستان براساس نمادگرایی میرچا الیاده', مجله ادیان و عرفان, 55(1), pp. 259-243. doi: 10.22059/jrm.2022.341859.630330
VANCOUVER
نصیری, ولی الله. بررسی نماد سلامگاهها «بَردِکِلها» در قوم بختیاری شمال خوزستان براساس نمادگرایی میرچا الیاده. مجله ادیان و عرفان, 1401; 55(1): 259-243. doi: 10.22059/jrm.2022.341859.630330