[1]. ابن أبىالحدید، فخرالدین ابوحامد عبدالحمید (1383). شرح نهجالبلاغة. قم، مکتبة آیةالله المرعشی.
[2]. ابن خلکان، احمدبن شهابالدین محمد (؟). وفیات الأعیان وأنباء أبناء الزمان. تحقیق إحسان عباس. لبنان، دارالثقافة.
[3]. ابنعبدربه، احمدبن محمد (؟). العقدالفرید. محقق قمیحه مفید محمد. لبنان، دارالکتب العلمیه.
[4]. ابنمرتضى، احمدبن یحیی (؟). طبقاتالمعتزلة. لبنان، دارالمکتبة الحیاة.
[5]. اشعری، ابوالحسن (1929). مقالات الاسلامیین. تحقیق ه.ریتر. استانبول، مطبعه الدوله.
[6]. ایمانی، علیرضا (1389). فرقههای اسلامی و مسئلۀ امامت. قم، دانشگاه ادیان و مذاهب.
[7]. ایجى، میرسید شریف (1325). شرحالمواقف. قم، افست.
[8]. بهروزلک غلامرضا (1382). «چیستی کلام سیاسی». قبسات، تهران، ش 28، ص 79-104.
[9]. بیاضى، علیبن محمدبن یونس (1384). الصراط المستقیم الى مستحقی التقدیم. تهران، المکتبة المرتضویة.
[10]. تفتازانى، سعدالدین (1409). شرحالمقاصد. قم، افست.
[11]. تفتازانی، سعدالدین (1407). شرح العقائدالنسفیة. قاهره، مکتبة الکلیات الازهریة.
[12]. جعفریان، رسول (1372). مناسبات فرهنگی معتزله و شیعه. تهران، سازمان تبلیغات با مرکز چاپ و نشر.
[13]. حلبی، علىاصغر (1376). تاریخ علم کلام در ایران و جهان. تهران، انتشارات اساطیر.
[14]. خیاط معتزلی، ابیالحسین (1413). الانتصار. بیروت، دارالعربیه للکتب.
[15]. دارمى، ابوسعید (1416). الرد علیالجهمیة. کویت، دار ابنالاثیر.
[16]. شاکر محمدتقی و قیوم زاده محمود (1391). «علم امام به قرآن و چگونگی آن». آموزههای قرآنی، مشهد مقدس. ش16، ص151-168.
[17]. شریف مرتضی، ابوالقاسم علیبن حسین (1405). رسائلالشریف المرتضی. دارالقرآن الکریم.
[18]. شهرستانى، محمدبن عبدالکریم (1364). الملل و النحل. قم، الشریف الرضی.
[19]. شهیدی سعیدهسادات (1383). «عوامل پیدایش فرقۀ کلامی معتزله». حکمت سینوی، تهران، ش 26 و 27، ص138-159.
[20]. شیخ طوسی، محمدبن حسن (1430). الاقتصاد فیما یجب علی العباد. قم، نگارش.
[21]. شیخ مفید، محمدبن محمدبن نعمان (1372). اوائلالمقالات. تهران، موسسه مطالعات اسلامی.
[22]. شیخ مفید، محمدبن محمدبن نعمان (1413). الفصول المختارة. قم، الموتمر العالمی للشیخ المفید.
[23]. صابری، حسین (1391). تاریخ فرق اسلامی. تهران، سمت.
[24]. عطایی محمدرضا (1413). «عوامل سیاسی سقوط معتزله ». کنگره شیخ مفید، قم. ش 38 ص 19-26.
[25]. علامه حلی، حسنبن یوسفبن مطهر (1427). کشفالمراد. قم، موسسه نشر اسلامی.
[26]. فضایی یوسف (1353-1355). «تحقیق در فلسفۀ کلامی معتزله». گوهر، تهران. ش20 ، ص 749-753؛ ش 22و23، ص 1099-1102؛ ش26، ص 154-157؛ ش27، ص 240-242؛ ش 34، ص 870-872؛ ش35و36، ص 981-992؛ ش 39، ص 262-264.
[27]. قاضی عبدالجبار، احمدبن الخلیلبن عبدالله (1422). شرح الاصولالخمسة. بیروت، دار احیاء التراثالعربی.
[28]. قاضی عبدالجبار، احمدبن الخلیلبن عبدالله (1965-1962). المغنی فی ابواب التوحید و العدل. قاهره، الدار المصریة.
[29]. گلبرگ، إتان (1371). کتابخانه ابنطاووس. تحقیق و ترجمة سیدعلی قرائی و رسول جعفریان. قم، کتابخانۀ عمومی آیةاللهالعظمى مرعشی نجفی.
[30]. ملطى، ابنعبدالرحمن (1413). التنبیه و الرد علی اهل الاهواء و البدع. قاهره، مکتبة مدبولی.
[31]. ناشی اکبر، عبداللهبن محمد (1386). مسائلالامامة. قم، مرکز مطالعات ادیان و مذاهب.
[32]. نجاشی، احمدبن على (1365). رجالالنجاشی. قم، مؤسسة النشرالاسلامی.
[33]. یزدی مطلق، محمود (1387). امامتپژوهی. مشهد مقدس، آستان قدس رضوی.
[34]. یوسفیان حسن و شریفی احمدحسین (1380). «خردگرایی دینی؛ نگاهی نو به دیدگاه معتزله». معرفت، قم، ش51، ص38-44.
)