[1]. ابن ترکه،صائن الدین (1360). تمهید القواعد. تهران، انتشارات وزارت فرهنگ و آموزش عالى.
[2]. ابن عربی، محی الدین (1370). فصوص الحکم. تهران، انتشارات الزهراء (س).
[3]. ابن فناری، حمزه (1374). مصباح الانس (شرح مفتاح الغیب). (م. خواجوی، تدوین)، تهران، انتشارات مولی.
[4]. ابن منور، محمد (1899). أسرار التوحید فى مقامات أبى سعید. بطرزبورغ (سن پطرز بورگ)، الیاس میرزا بوراغانسکى.
[5]. امینی نژاد، علی (1386). «عرفان و تصوف در گستره روایات». معارف عقلی، شمارۀ 8، صص 13-37.
[6]. انصاری، عبدالله (1417). منازل السائرین الی الحق المبین. (م. خواجوی، تدوین) تهران، دار العلم.
[7]. اوجبی، علی (1395). رئوس ثمانیه، اصول هشتگانه در مقدمه نویسی بر آثار علمی.
[8]. ایازی، سید محمد علی (1414). المفسرون حیاتهم و منهجهم. تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان چاپ و انتشارات.
[9]. آخوند خراسانی، محمد کاظم (1428). کفایه الاصول. قم، موسسۀ النشر الاسلامی.
[10]. آل یمین، حامد ( 1397). «رویکرد باطنی شهید ثانی به تصوف و عرفان اسلامی». نقد و نظر.
[11]. ---------- (1399) میراث عرفانی شهید ثانی. تهران، میراث فرهیختگان.
[12]. آملی، سید حیدر (1382). أنوار الحقیقة و أطوار الطریقة و أسرار الشریعة. (س. موسوى تبریزى، تدوین) قم، نور علی نور.
[13]. ---------- (1414). تفسیر المحیط الاعظم و البحر الخضم. (س. موسوری تبریزی، تدوین)، تهران، انتشارات وزرات فرهنگ و ارشاد اسلامی.
[14]. پازوکی، شهرام (1379). «گفت و گو: نسبت دین و عرفان». هفت آسمان، شمارۀ 6.
[15]. تهرانی، میراز جواد (1352 ). عارف و صوفی چه می گویند. تهران، نشریۀ کتابخانۀ بزرگ اسلامی.
[16]. رحیمیان، سعید (1381). «نگاهی به پژوهشی در نسبت دین و عرفان». قبسات، شمارۀ 24.
[17]. رمضانی، حسن (1384). «قران، عرفان، برهان». (ر. برنجکار، و س. ی. یثربی، تدوین کنندگان)، کتاب نقد، شمارۀ 39، صص347-387.
[18]. شهید ثانی، زین الدین (1409). منیه المرید فی ادب المفید و المستفید. (ر. مختاری ، تدوین) قم، مکتب الإعلام الإسلامی.
[19]. الشیبی، کامل مصطفی (1982). الصلة بین التشیع و التصوف. بیروت، دار الاندلس للطباعه و النشر و التوزیع.
[20]. شیخ، محمود (1397). «بررسی امکان تحقق عرفان شیعه». حکمت أسراء، شمارۀ 31.
[21]. صدر المتالهین شیرازی، صدرالدین (1360). الشواهد الربوبیة فى المناهج السلوکیه. (س. آشتیانی، تدوین)، مشهد، المرکز الجامعى للنشر.
[22]. صدر المتالهین شیرازی، صدرالدین (1367). شرح اصول کافی. (خ. محمد، تدوین)، تهران، وزارت فرهنگ و آموزش عالی، موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی (پژوهشگاه).
[23]. عطار نیشابوری، فریدالدین (1376). تذکرة الاولیاء. تهران، میلاد.
[24]. عمید زنجانی، عباسعلی (1367). تحقیق و بررسی در تاریخ تصوف. تهران، دارالکتب الاسلامیه.
[25]. فنایی اشکوری، محمد (1390). «نسبت عرفان و دین». حکمت معاصر، دورۀ 2 شمارۀ2.
[26]. القشیری، أبوالقاسم (1960). الرسالة القشیریة. قم/ القاهرة، بیدار عن طبعة دار الشعب.
[27]. قاضی سعید قمی، محمد سعید (1339). اسرار العبادات و حقیقة الصلوة. (س. سبزوارى، تدوین)، تهران، دانشگاه تهران.
[28]. قیصری رومی، داوود (1375). شرح فصوص الحکم. (س. آشتیانی، تدوین) تهران، شرکت انتشارات علمى و فرهنگى.
[29]. قیصری ساوی، داوود (1381). رسائل قیصری، رساله توحید و نبوت و ولایت. (معروف به مقدمه قیصری بر تائیه ابنفارض). تهران، مؤسسۀ پژوهشی حکمت و فلسفۀ ایران.
[30]. کاکایی، قاسم (1383). «شیخ علاءالدوله سمنانی و نظریۀ وحدت وجود». اندیشه دینی،شمارۀ10، صص97-122.
[31]. کلینی، محمد (1407). الکافی. (ع. غفاری ، و م. آخوندی، تدوین کنندگان). تهران، دار الکتب الإسلامیة.
[32]. مطهری، مرتضی (1384). مجموعۀ آثار استاد شهید مطهری. تهران/قم، صدرا.
[33]. مکارم شیرازی، ناصر (1375). رسالۀ توضیح المسائل. قم، انتشارات قدس.
[34]. موحدیان عطار، علی (1388). مفهوم عرفان. قم، دانشگاه ادیان مذاهب.
[35]. نصیری، محمد (1397). مجموعۀ مقالات تصوف در آینۀ روایات. تهران، حقیقت.
[36]. نصیری، محمد (94) «بررسی تاریخی چگونگی ورود و تأثیر تعالیم معنوی اهلبیت در تصوف و عرفان اسلامی». تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی، شمارۀ 20.
[37]. یثربی، سید یحیی (1379). پژوهشی در نسبت دین و عرفان. تهران، مؤسسۀ فرهنگی دانش و اندیشه.
[38]. یزدان پناه، سید یدالله (1384). نسبت دین، عرفان و فلسفه. معارف عقلی، پیش شمارۀ 3، صص25-52.
[39]. یزدان‌پناه، سید یدالله (1388). مبانی و اصول عرفان نظری. قم، انتشارات مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).
[40]. یزدی طباطبایی، سید محمد (1419). عروه الوثقی محشی. قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم.
)